Ośrodek Psychoterapii Przystań zaprasza na cykl trzech warsztatów z wykorzystania metody genogramu w pracy z parami.
Genogram to wyjątkowo pomoce narzędzie dla terapeutek i terapeutów, pracujących z parami. Jego unikalność i siła tkwi w możliwości łączenia wielu ważnych informacji i zobrazowaniu ich na jednym schemacie. W ten sposób ułatwia splatanie wydarzeń, relacji, zjawisk rodzinnych, przeżyć i myśli, wspomagając proces terapeutyczny. Jednocześnie, połączenia takie mogą być dla pary zbyt intensywne lub zbyt wczesne – i wtedy uruchamiać reakcje obronne lub oporowe. Oprócz samej techniki, równie ważny jest kontekst i moment wprowadzenia genogramu. Właśnie dlatego proponujemy cykl trzech spotkań, poświęconym trzem sposobom, metodom i kontekstom używania genogramu:
I – Genogram jako narzędzie diagnostyczne
II – Genogram jako narzędzie terapeutyczne
III – Genogram z parami osób cierpiących na zaburzenia osobowości.
Część I dotyczy wstępnego porządkowania informacji o partnerach/partnerkach oraz ich rodzinach pochodzenia, co pozwala terapeut(k)om na budowanie hipotez o ich funkcjonowaniu. Tworzymy go dla siebie a nie dla pary, wspomaga on nasz proces diagnostyczny, a w efekcie optymalizuje dobieranie interwencji terapeutycznych. Podczas diagnozy informacje genogramowe zbierane są przy niskim kącie otwarcia, ograniczonej możliwości rozumienia siebie i często wysokiej wzajemnej krytyce partnerów. Jak je zbierać, analizować i omawiać na tym etapie pracy oraz jak splatać z budowaniem sojuszu – tym będziemy zajmować się na pierwszym warsztacie.
Część II odsłania moc terapeutyczną genogramu. Skupimy się na procesie pogłębionego zbierania i łączenia wielu emocjonalnie istotnych informacji o rodzinach pochodzenia każdego z partnerów, a także na specyficznym, szerokim sposobie interpretowania wielu zjawisk jednocześnie. Odsłania się wówczas pogłębiony krajobraz emocjonalny rodzin. Równie ważny jest tutaj sposób analizy materiału jak i specyfika formułowania hipotez oraz interwencji terapeutycznych. Zajmiemy się tym, jak je prezentować, aby wykorzystać moc narzędzia.
Cześć III koncentruje się na trudnościach związanych z metodą genogramu. Używanie go w przypadku par z głębszymi trudnościami, związanymi ze strukturą osobowości partnerów/partnerek, wymaga włączania go w szerszy kontekst relacji terapeutycznej. Genogram jasno łączy to, co każde z partnerów usilnie rozłącza. To z kolei uruchamia obrony i gwałtowne reakcje emocjonalne. Zajmiemy się naturalnymi kryzysami wywoływanymi w takich sytuacjach, spowalnianiem pracy genogramowej, układaniem jej w dłuższy proces oraz ścisłym powiązaniem z relacją terapeutyczną.
Podczas warsztatów będziemy odnosić się do teorii zmiany terapeutycznej, opartej o funkcjonowanie pamięci autobiograficznej, opisanej tutaj:
https://www.psychoterapiaptp.pl/Slowo-kluczowe-pamięć+autobiograficzna/100773
Warsztaty bazują na analizie przykładowych genogramów wraz z wyjaśnieniami i dyskusją o ich zastosowaniach, co umożliwia analizowanie przekazów transgeneracyjnych każdej z osób oraz ich wpływu na problemy związku. Analiza podejmowana będzie w podejściu psychodynamicznym i systemowym. Każde szkolenie zawiera także część superwizyjną – pracy nad genogramem prowadzonej przez siebie pary lub rodziny.
Prowadzący: dr Bartosz Zalewski ma wieloletnie doświadczenie w stosowaniu i nauczaniu metody genogramu, jest autorem artykułów naukowych poświęconych tej metodzie.
Bartosz Zalewski – dr nauk humanistycznych, certyfikowany psychoterapeuta Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Prowadzi terapię par oraz indywidualną w nurcie systemowo-psychodynamicznym. Współautor wraz z Hanną Pinkowską-Zielińską podręcznika „Diagnoza w psychoterapii par. Tom I. Diagnoza par w różnych podejściach” (PWN) oraz autor szeregu artykułów naukowych i rozdziałów w podręcznikach z zakresu diagnozy psychologicznej. Współtwórca ogólnopolskich „Standardów prowadzenia procesu diagnozy psychologicznej” oraz „Wytycznych realizacji standardów ogólnych w obszarze diagnozowania par i rodzin do psychoterapii”. W latach 2000-2021 pracownik naukowy, a obecnie współpracownik Uniwersytetu SWPS, gdzie prowadził badania nad efektywnością nauczania umiejętności klinicznych. Obecnie prowadzi zajęcia z zakresu diagnozy i psychoterapii par.
Ukończył 4,5-letnie szkolenie z zakresu terapii systemowej w Zakładzie Terapii Rodzin Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współzałożyciel i członek Zarządu Ogólnopolskiego Sekcji Diagnozy Psychologicznej, a także członek Sekcji Naukowej Terapii Rodzin Polskiego
Towarzystwa Psychiatrycznego.
