Depresja przed maturą – czy to normalne?
Ten artykuł zapewne wyglądałby zupełnie inaczej gdyby był pisany 1,5 roku temu. Znalazłyby się w nim treści o tym, że matura jest stresującym wydarzeniem i przede wszystkim trzeba ten fakt zaakceptować.
Następnie przeszłabym do typowych objawów depresji. Zastanowiłabym się nad tym co jest jeszcze normą, a co wystarczającym argumentem do tego, by niezwłocznie sięgnąć po pomoc specjalisty.
Prawdopodobnie napisałabym też o prostych i sprawdzonych sposobach radzenia sobie z maturalnym stresem. Ruchu na świeżym powietrzu, wychodzeniu z domu, spędzaniu czasu z rówieśnikami, prostym treningu relaksacji…
W sytuacji pandemii wiele niegdyś przewidywalnych spraw wywróciło się do góry nogami. Jeszcze 2 lata temu w kwietniu kończył się rok szkolny. To rozwiązanie dawało kilkanaście dni do ostatecznego i samodzielnego przygotowania się do egzaminów. Po intensywnym okresie chodzenia do szkoły, te kilkanaście dni w domu były czasem poukładania zdobytej wiedzy i nadrobienia tego, czego w trakcie normalnej nauki nie udało się przyswoić.
Niektórzy mimo wolnego i tak chętnie spotykali się w szkole na ostatnich konsultacjach z nauczycielami. Mniej chętni na takie formy spotkań, wieczorami przesiadywali na bulwarach, klubach, kawiarniach poświęcając się rozmowom i rozrywce, które również pomagały w rozładowaniu maturalnego napięcia.
Spis treści:
- Stres i strach potęgują brak poczucia bezpieczeństwa
- Stres i izolacja nasilają depresję
- Pamiętaj! Nie jesteś sam
Stres i strach potęgują brak poczucia bezpieczeństwa
Dziś już wiemy, że sytuacja drastycznie się zmieniła. Praktycznie każdy maturalny rocznik w kwietniu odczuwał już bardzo silny stres. Żaden jednak nie przeżywał stresu razem ze strachem o życie, zdrowie jak również o to, czy kiedykolwiek będzie jeszcze „normalnie”. Nowe obostrzenia i rozporządzenia wydawane są z częstotliwością mniej więcej 2 tygodni. Ten niepewny grunt pod nogami potęguje brak poczucia bezpieczeństwa.
Do tego nauka z domu. Przebywanie 24h na dobę w tych samych warunkach może zmęczyć bardziej niż intensywny dzień w szkole. Pojawiają się pytania. Chyba coś nie tak z moją koncentracją. Wielu rzeczy nie zapamiętuję, trudno jest mi się zorganizować, zabrać do nauki.
Matura jest niezwykle stresującym wydarzeniem dla większości osób. Ważną rzeczą jest akceptacja tego stanu rzeczy. Dzisiaj ważniejszą jednak podkreślenie i zrozumienie tego w jakim świecie obecnie żyjemy.
Stres i izolacja nasilają tendencję do depresji
Mózg ucząc się w domu otrzymuje informację, że nie trzeba dawać z siebie 100%. Dom zazwyczaj nie jest miejscem intensywnej nauki od rana do wieczora. Bezradni są również sami nauczyciele. Oni też eksperymentują, oni też stresują się egzaminami, nie wiedzą jak teraz skutecznie uczyć. Ten stres niejednokrotnie nawet nieświadomie przerzucają na uczniów.
To tyle jeśli chodzi o realia. Przechodząc jednak stricte do tematu artykułu trzeba powiedzieć jednoznacznie. Połączenie sytuacji pandemii oraz stresu maturalnego może nasilać tendencje do depresji.
Jeśli czujesz, że Twój nastrój jest obniżony, a codzienne małe przyjemności nawet jeśli są, to tak naprawdę już nie dają Ci nawet chwili emocjonalnego wytchnienia.
- Jeśli bardzo chcesz się uczyć, ale nieustanie zderzasz się z tym, że wiedza nie wchodzi Ci do głowy, że nie możesz się skupić i skoncentrować, w końcu nie masz już sił i energii by w ogóle otworzyć książki.
- Jeśli zaczynasz się o to oskarżać, czuć poczucie winy, masz ochotę skrzywdzić siebie, wymierzyć sobie karę.
- Jeśli czujesz nieustanny lęk o to, że wydarzy się coś złego, że sobie nie poradzisz.
- Jeśli myślisz, że być może lepiej by Cię nie było.
- Jeśli przez to wszystko masz problemy ze snem – nie śpisz lub chciałbyś przespać całe życie.
- Jeśli kompletnie nie masz apetytu lub czujesz, że jedynym lekarstwem na Twoje zmartwienia jest jedzenie.
- Jeśli zatracasz już kontrolę nad czasem spędzanym w mediach społecznościowych, serialach , grach komputerowych.
- Jeśli te sposoby stały się antidotum by nie czuć tego wszystkiego, czego nie możesz już znieść…
Pamiętaj! Nie jesteś sam
Kiedy w tych wszystkich „JEŚLI” odnajdujesz siebie, to przede wszystkim pamiętaj, że nie jesteś sam.
Cieszę się bardzo, że trafiłeś na ten artykuł i dobrnąłeś do jego końca. Nie wiem czy to, co przeżywasz, to już depresja, czy jeszcze naturalna forma reakcji na trudną sytuację w której się znajdujemy. Wiem jednak, że z tym co się dzieje nie możesz zostać sam.
Spróbuj porozmawiać o tym z kimś bliskim, najlepiej z zaufanym sobie dorosłym: rodzicem, członkiem rodziny, nauczycielem, pedagogiem szkolnym. Ważne abyś przy tej osobie czuł się bezpiecznie. Jeśli nie masz takiej osoby w swoim najbliższym otoczeniu, możesz również skorzystać z telefonu zaufania. Oprócz tego warto zdecydować się na spotkanie ze specjalistą: psychologiem lub psychoterapeutą.
Taka osoba razem z Tobą zastanowi się nad tym, co możesz zrobić w obecnej sytuacji aby poprawić swoje samopoczucie i funkcjonowanie. Czasami już po jednym czy dwóch spotkaniach otrzymasz wskazówki dzięki którym łatwiej będzie Ci radzić sobie z wyzwaniami codzienności.
Gdy objawy są na tyle silne, że już mocno dezorganizują Twoje życie, specjalista zapewne doradzi regularne spotkania na których razem będziecie stawiać kolejne kroki, których efektem będzie powrót do dobrostanu psychicznego. Tak. Ten powrót jest możliwy, tylko na tej drodze nie możesz zostać sam.
Pamiętaj – to, że tu jesteś, to że czytasz ten artykuł to już pierwszy krok. Wierzę, że jeśli wykonałeś ten pierwszy, jesteś gotowy na następne. Powodzenia!
Dowiedz się więcej:
Jak się czuje osoba w depresji?
Dlaczego warto iść na psychoterapię?
Psycholog Wrocław – umów wizytę online lub telefonicznie
Zapraszamy! Ośrodek Psychoterapii Przystań
